one of its sharp pebbles

Greece, Nikos Gatsos, ‘Take Your Ring’

ΠΑΡΕ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ ΣΟΥ


Στη φωτια του ματιου σου θα χαμογέλασε κοτε ο Θεος
Θα κλεισε την καρδιά της η ἀνοιξη σα μιας αρχαίας
ακρογιαλιας μαργαριτάρι.
Τώρα καθως κοιμασαι λαμπερη
Στις αμμουδιες των αστεριων κι εἰσαι ἑνα βότσαλο πικρο Στην αγκαλια της Κελαινως και της Μάγιας.
Πάρε το δαχτυλίδι σου
Πάρε τ ασήμι τω λιβαδιων να βάψεις το μέτωπό σου· Κι ἐλα κοντά μου να κοιμηθεις
Να βυθιστεις παντοτεινα σ ἑν ανοιξιάτικο πέλαγο
Μια νύχτα του καλοκαιριου που θα γυρεύω τα ματιά σου Χαμένα στις ακρογιαλιες κάποιου χλωμου Γαλαχία Ἐβγα σαν ἡλιος τ απριλιου στο παραθύρι τ ονείρου Με την κορδέλα του λαιμου
Να χαιρετήσεις τους γερανους που ταξιδεύουν στα ξένα Να κλείσεις ἑνα τριαντάφυλλο καθως κοιμίζουν
ἑνα παιδι τα περιστέρια
Κάτω απ τα φύλλα των αμπελιων σε μια πλαγια του Ασπροπόταμου
Στην αγκαλια των πλατανιων σε μια σπηλια του Ερώτα Ἠταν για σένανε η ζωη σαν ἑνα δάκρυ της θάλασσας Σαν μια φωτια του καλοκαιριου κι ἑνα μαντήλι του Μάη Ἐτσι ὁπως ἠσουνα κι εσυ ἑνα γεράνιο κύμα της
Ἑνα πικρο βότσαλο της
Ἑνα μικρο χελιδόνι της που τριγυρνουσε στα δάση Χωρις φωτια για τη χαραυγε χωρις αστέρια την ἀνοιξη Με τη ζεστη σου καρδια γυρισμένη στα ξένα
Στα χαλασμένα δόντια της ἀλλης ακρογιαλιας
Στα πεθαμένα παιδια της αγριοκερασιας και της φώκιας.

TAKE YOUR RING (1994)

God will have smiled at the fire in your eyes
Spring will have closed its heart like a pearl from an ancient shore
Now, luminous in your sleep
on the sands of the stars, you are a sharp pebble in the embrace of Kelaino and Maia
Take your ring
Take the silver of the meadows to tint your face
Come to me to sleep
to sink perpetually into an springtime sea

Some summer night when I turn toward your eyes
lost on the shores of some pale galaxy
come like the sun of April in the window of my dream
with the ribbon round your throad
to greet the cranes that travel toward the unknown
to close up a rose just like doves sing a child to sleep
under the leaves of the grapevines on the banks of the Aspropotamo
in the embrace of the platan trees by a cave of the Eurotas
Life was for you like a tear of the sea
like a fire in summer and a scarf in May
just so, you were one of its geranium waves
one of its sharp pebbles
one of its small swallows wandering in the woods
without fire for the dawn without stars for spring
with your hot heart turned toward the unknown
to the shattered tusks of another shore
to the dead children of wild cherry and seal

More information: http://nauplion.net/NIKOSGATSOS.html
http://www.greekpoetrynow.com/links.html